LAI TUANBIA ( 5 )
Vompi le Zawngte
***************
Voi khat cu Pu Vom le Zawngte an rak um. Pu vom nih tikhor a huah i Zawngte a hngahter. Voi khat cu ṭhal caan a hung phan i ni a lin, ti a reu dih i saram pawl kha tidin ding an kawl. Pu Vom
tikhor huahmi ah an va phan.
Sakhi nih, “Zawngte, aho tikhor huat to?” a hei ti i Zawngte nih, “Pu Vom tikhor huat to,” a hei ti. Sakhi nih, “Zawngte ding ning…” a ti i Zawngte nih, “Pu Vom na ṭih, na ngamh nawl ta,” a ti. Sakhi nih, “A lu zei tia,” a ti i, Zawngte nih, “arbawm tia,” a ti. “A ho zei can,” tiah a hal ṭhan i Zawngte nih, “tahtlem can,” a hei ti. “Aa…. ka ṭih tuk,” a ti i Sakhi nih cun a zam tak. Sazukpi a ra ṭhan i, “Zawngte aho tikhor huat to?” a ti ve i, “Pu Vom tikhor huat to,” tiin a leh. Sazukpi nih, “Ding ning,” a ti i Zawngte nih, “Pu Vom na ṭih, na ngamh nawl ta,” a ti ve. Sazukpi nih, “A lu zei tia,” a ti i Zawngte nih, “arbawm tia,” a hei ti, “a ho zei can,” tiah a hal ṭhan, “tahtlem can,” a hei ti. “Ai! ka ṭih tuk,” a ti i Sazukpi cu lo diam a zam. A hnu bik ah Ngalhriang mangtara a rak phan ve i, “Zawngte aho tikhor huat to?” a hun ti ve. “Pu Vom tikhor huat to,” a ti ṭhan i Ngalhriang nih cun, “ding ning,” a ti i, “Pu Vom na ṭih, na ngamh nawl ta,” a hei ti. Ngalhriang pi nih cun, “A lu zei tia,” tiah a hal. “Arbawm tia,” tiah a hei leh.” A ho zei can,” a hei ti i, “tahtlem can,” tiin a leh. “Meimei a! hi tluk ti hal ah…” a ti i a dinpiak dih hna. Zawngte nih cun, “ka pu Vom, ka pu Vom, ka pu Ngalhriang nih ee na ti a din dih,” a ti.
Pu Vom nih cun, “Pu Ngalhriang, nang cet in khan rak i thuam law, kei ṭhiṭhet in ka thuam lai,” a ti. An pahnih cun an i seh ciammam i aho hmanh an i tei kho lo. Zawngte nih cun a zoh peng ko hna. A donghnak ah an celh ti lo i an pahnih in an thi veve.
Zawngte nih cun an sa cu a ei hna i, “Namnam…. thawthaw…. namnam…. thawthaw, Pu Vom sa maw thaw deuh lai, Ngalhriang sa dah thaw deuh lai… namnam…. thawthaw…” a ti. Zawngte cu a paw a khim tuk i a rilvar zong a lang dih. Lungcung ah a zau.
Khaubok nih, “Zawngte in leng ning,” a rak ti. “Ka paw ah na ka perh sual lai,” tiah Zawngte nih a ti. “In leng ko ning,” a ti ṭhan. “Kan perh lai lo, in leng ko ning,” a ti ṭhan i Zawngte nih, “na ka perh lo ding ahcun ka leng ko,” a hei ti.
Sau nawn a ṭhut hnu ah khin a ṭin lai ah Khaubok nih cun Zawngte paw cu “pik” tiah a perh ta i Zawngte cu a thi. A ruh kha thonglawi ah a tuah i a lilen caan poah ah a tum lengmang.
Khuachia hrihrual pawl nih cu a tum tawn cu an theih i an hngar tuk. Voi khat cu kan hlen lai an ti i, “Bok te, na nu nih sum rak su seh an timi kha na suk cang maw?”an ti. “Ka suk diam cang,” tiah a ti. “Ti rak than seh an ti kha, na than cang maw?” an hei ti. “Ka than cang,” a hei ti hna. “Fathau buh rak chuang seh law rak it seh an ti khah, na it cang maw?” an hei ti. “A cu belte ka tuah rih lo,” tiah a ti i a chuan dih in ihkhun ah a it. Khuachia hrihrual pawl nih cun fathau a chuanmi cun a mit pit lak in an sengh i a thonglawi cu an i kalpi. Mimte nih a mit an sengh cu a hmuh tikah a hei cukpiak.
Khaubok nih cun, “Ahodah na si, ka thi lai maw ka nung lai ka ti lio ah hin,” a ti i, Mimte nih, “na mit au seh tiah kan cukpiak i na duh lo ahcun kan kal tak lai,” a ti i Khaubok nih cun, “a ze…. ra ka cuk piak ko,” a ti. Mimte nih cun, “Cuk pepeuh, cuk pepeuh, fangrel rel khat ka cuk thluh, cuk pepeuh, cuk pepeuh, fangrel rel hnih ka cuk thluh, dei maw?” a hei ti i Khaubok nih, “dei rih hlah,” a von ti. Mimte nih cun, “Cuk pepeuh, cuk pepeuh, fangrel rel hnih ka cuk thluh, cuk pepeuh, fangrel rel thum ka cuk thluh, dei maw?” a hei ti. Khaubok nih cun, “Dei pimpem,” a hei ti. A thonglawi te cu a kawl i a hmu ti lo.
Mimte nih cun, “Khuachia hrihrual pawl nih an lak diam,” tiah a chimh i khuachia pawl sin cun kan lakpiak lai,” a ti. Cun a va zuang i khuachia pawl sin ah cun a va phan. “Nan thonglawi cu a va ṭha dah. Ka tum ve lai,” a ti hna i a cheu nih, “tum seh tum seh,” an ti. A cheu nih, “Tum hlah seh, aa zuan pi lai,” an ti ve. An tumter i anmah nak in a tum a thiam deuh caah a ngaih an duh ngaingai. Mimte nih, “Hika cu a ṭha lo, khika tlaitlan ah khin va tum ning law hi nakin a ṭha deuh lai,” a ti hna. A cheu nih aa zuanpi lai an ti nain a cheu nih tum ko seh an ti ve. “Nan ka zumh lo le ka mei in ka tlai ko u,” a ti i a mei a chia deuhmi kha Khuachia hrihrual pawl cu a tlaihter hna.
A vun tum i a ngaih nuamh siling ah khin “phurrrrrrr…” tiah a meichia kha a bongh ta i lo diam a zuang. Cun thonglawi ngeitu Khaubok sinah khan thonglawi cu a va pek. Cuti a mei a bonghta ruangah atu tiang Mimte mei a ngeih lonak khi a si, an ti.Cuticun Mimte le Khaubok nih an i hrawm i nuam ngai in an um.
Vompi le Zawngte
***************
Voi khat cu Pu Vom le Zawngte an rak um. Pu vom nih tikhor a huah i Zawngte a hngahter. Voi khat cu ṭhal caan a hung phan i ni a lin, ti a reu dih i saram pawl kha tidin ding an kawl. Pu Vom
tikhor huahmi ah an va phan.
Sakhi nih, “Zawngte, aho tikhor huat to?” a hei ti i Zawngte nih, “Pu Vom tikhor huat to,” a hei ti. Sakhi nih, “Zawngte ding ning…” a ti i Zawngte nih, “Pu Vom na ṭih, na ngamh nawl ta,” a ti. Sakhi nih, “A lu zei tia,” a ti i, Zawngte nih, “arbawm tia,” a ti. “A ho zei can,” tiah a hal ṭhan i Zawngte nih, “tahtlem can,” a hei ti. “Aa…. ka ṭih tuk,” a ti i Sakhi nih cun a zam tak. Sazukpi a ra ṭhan i, “Zawngte aho tikhor huat to?” a ti ve i, “Pu Vom tikhor huat to,” tiin a leh. Sazukpi nih, “Ding ning,” a ti i Zawngte nih, “Pu Vom na ṭih, na ngamh nawl ta,” a ti ve. Sazukpi nih, “A lu zei tia,” a ti i Zawngte nih, “arbawm tia,” a hei ti, “a ho zei can,” tiah a hal ṭhan, “tahtlem can,” a hei ti. “Ai! ka ṭih tuk,” a ti i Sazukpi cu lo diam a zam. A hnu bik ah Ngalhriang mangtara a rak phan ve i, “Zawngte aho tikhor huat to?” a hun ti ve. “Pu Vom tikhor huat to,” a ti ṭhan i Ngalhriang nih cun, “ding ning,” a ti i, “Pu Vom na ṭih, na ngamh nawl ta,” a hei ti. Ngalhriang pi nih cun, “A lu zei tia,” tiah a hal. “Arbawm tia,” tiah a hei leh.” A ho zei can,” a hei ti i, “tahtlem can,” tiin a leh. “Meimei a! hi tluk ti hal ah…” a ti i a dinpiak dih hna. Zawngte nih cun, “ka pu Vom, ka pu Vom, ka pu Ngalhriang nih ee na ti a din dih,” a ti.
Pu Vom nih cun, “Pu Ngalhriang, nang cet in khan rak i thuam law, kei ṭhiṭhet in ka thuam lai,” a ti. An pahnih cun an i seh ciammam i aho hmanh an i tei kho lo. Zawngte nih cun a zoh peng ko hna. A donghnak ah an celh ti lo i an pahnih in an thi veve.
Zawngte nih cun an sa cu a ei hna i, “Namnam…. thawthaw…. namnam…. thawthaw, Pu Vom sa maw thaw deuh lai, Ngalhriang sa dah thaw deuh lai… namnam…. thawthaw…” a ti. Zawngte cu a paw a khim tuk i a rilvar zong a lang dih. Lungcung ah a zau.
Khaubok nih, “Zawngte in leng ning,” a rak ti. “Ka paw ah na ka perh sual lai,” tiah Zawngte nih a ti. “In leng ko ning,” a ti ṭhan. “Kan perh lai lo, in leng ko ning,” a ti ṭhan i Zawngte nih, “na ka perh lo ding ahcun ka leng ko,” a hei ti.
Sau nawn a ṭhut hnu ah khin a ṭin lai ah Khaubok nih cun Zawngte paw cu “pik” tiah a perh ta i Zawngte cu a thi. A ruh kha thonglawi ah a tuah i a lilen caan poah ah a tum lengmang.
Khuachia hrihrual pawl nih cu a tum tawn cu an theih i an hngar tuk. Voi khat cu kan hlen lai an ti i, “Bok te, na nu nih sum rak su seh an timi kha na suk cang maw?”an ti. “Ka suk diam cang,” tiah a ti. “Ti rak than seh an ti kha, na than cang maw?” an hei ti. “Ka than cang,” a hei ti hna. “Fathau buh rak chuang seh law rak it seh an ti khah, na it cang maw?” an hei ti. “A cu belte ka tuah rih lo,” tiah a ti i a chuan dih in ihkhun ah a it. Khuachia hrihrual pawl nih cun fathau a chuanmi cun a mit pit lak in an sengh i a thonglawi cu an i kalpi. Mimte nih a mit an sengh cu a hmuh tikah a hei cukpiak.
Khaubok nih cun, “Ahodah na si, ka thi lai maw ka nung lai ka ti lio ah hin,” a ti i, Mimte nih, “na mit au seh tiah kan cukpiak i na duh lo ahcun kan kal tak lai,” a ti i Khaubok nih cun, “a ze…. ra ka cuk piak ko,” a ti. Mimte nih cun, “Cuk pepeuh, cuk pepeuh, fangrel rel khat ka cuk thluh, cuk pepeuh, cuk pepeuh, fangrel rel hnih ka cuk thluh, dei maw?” a hei ti i Khaubok nih, “dei rih hlah,” a von ti. Mimte nih cun, “Cuk pepeuh, cuk pepeuh, fangrel rel hnih ka cuk thluh, cuk pepeuh, fangrel rel thum ka cuk thluh, dei maw?” a hei ti. Khaubok nih cun, “Dei pimpem,” a hei ti. A thonglawi te cu a kawl i a hmu ti lo.
Mimte nih cun, “Khuachia hrihrual pawl nih an lak diam,” tiah a chimh i khuachia pawl sin cun kan lakpiak lai,” a ti. Cun a va zuang i khuachia pawl sin ah cun a va phan. “Nan thonglawi cu a va ṭha dah. Ka tum ve lai,” a ti hna i a cheu nih, “tum seh tum seh,” an ti. A cheu nih, “Tum hlah seh, aa zuan pi lai,” an ti ve. An tumter i anmah nak in a tum a thiam deuh caah a ngaih an duh ngaingai. Mimte nih, “Hika cu a ṭha lo, khika tlaitlan ah khin va tum ning law hi nakin a ṭha deuh lai,” a ti hna. A cheu nih aa zuanpi lai an ti nain a cheu nih tum ko seh an ti ve. “Nan ka zumh lo le ka mei in ka tlai ko u,” a ti i a mei a chia deuhmi kha Khuachia hrihrual pawl cu a tlaihter hna.
A vun tum i a ngaih nuamh siling ah khin “phurrrrrrr…” tiah a meichia kha a bongh ta i lo diam a zuang. Cun thonglawi ngeitu Khaubok sinah khan thonglawi cu a va pek. Cuti a mei a bonghta ruangah atu tiang Mimte mei a ngeih lonak khi a si, an ti.Cuticun Mimte le Khaubok nih an i hrawm i nuam ngai in an um.
No comments:
Post a Comment